زخمی‌ترین گوزن فلات حسین دولت‌آبادی «برگ خشکی را بیاد آر[۳] که در بادها می‌رود و بگو: تو هرگز بادها را نشناختی تو عاشق بادها بودی. . به یاد سعید سلطانپورکه، در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ تیرباران شد. منکوب دنیای بیگانه، تنها و مضطرب، در راهروهای پیچاپیچ مترو پرسه می‌زدم که دوباره او را در برابرم دیدم […]

سعید یوسف مهاجر غیر قانونی مهاجرست و غیر قانونی ست و ایستاده همین روبرویم بدون ترسی از من و برق چاقویم. نه از سواحل عاج است نه از مراکش و لیبی نه از نوار غزه ست عبور شاخه ی سیب است از حصار همسایه به سوی خانه ی من، بی جواز و تذکره ای، و […]

یوسف عزیزی بنی طرف قصیده ناتمام در سوگ سعید سلطان پور   مصلوب را بنگرید امشب برفراز فلات برجلجتای شکنجه بربام ماه نظر دوخته است غلغله شورانگیزی است باده نوشان سرمدی در میخانه تاریخ بر هفت آسمان چنگ مستانه می زنند شاعران مادران شعری برای ستاره بگویید سبز و زلال قصیده ناتمام قرون را با […]

چند رباعی از اسماعیل خوئی گر پیر نگردیم و نمیریم همه؟             ۱ پاداشِ‌تو، در جوانی، از رنج وشکنج نام است ومقام، اگر بخواهی، یا گنج. در پیری ات، امّا، نفسی هم که کشی، رنج از پیِ رنج آرَد و رنج از پیِ رنج. ۲ چون یاد کنی ز کامرانی […]

در کشوری که نویسنده و هنرمند آزاد نباشد هیچ کس آزاد نیست! (۱۸ سال زندان برای سه عضو کانون نویسندگان ایران) بهرام رحمانی bahram.rehmani@gmail.com در شرایطی که انواع و اقسام بحران‌های اقتصادی، سیاسی و دیپلماتیک سراسر جامعه ایران را فراگرفته و حتی شبح جنگ نیز در بالای سر جامعه ایران به پرواز درآمده است؛ در […]

مجید نفیسی گلدان شکسته به یاد ریچارد بیبن* یکبار زنگ در را زدی به پیشوازت آمدم تا دمِ دروازه. گفتی: “نگاه کن! گلدانت شکسته.” گلدانِ بزرگِسفالی از میان ترک خورده بود و ریشه‌های گلی را نشان می‌داد که سالها در آستانه‌ی خانه‌ام به همسایگان خوشامد گفته بود. با هم بلندش کردیم و به بازیافتدان بردیم. […]

ابراهیم هرندی گــیرها و گــیرنماها هرجامعه گیرهایی دارد و گیرنماهایی. گیرها نشانه های گرفتاری های حقیقی در جامعه است و گیرنماها، نمادهای ساختگیِ گرفتاری های دروغین. مرادِ من از گیرِهای اجتماعی، گرفتاری های تنش زایی ست که ذهنِ بخش بزرگی از مردم را درگیر خود می کند و می تواند خشونت زا باشد. این گرفتاری […]

احمد نیک‌آذز (یک) اتفاقی در حال شدن حسی غریبانه حس بدی از تو نفرت /کینه انتقام نه, انتقام .نه نفرت کینه .آری و اکنون از تدفین خاطره هایت باز میگردم با حسی غریبانه همراه با موجی از آرامش در هوایی تازه از احســـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاس وتولدی دیگر در قاب آینه ها با تصاویری تمام قـــــــــــــــــــــــــــــــــد تا انتهـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا […]

تصور و شعر! ٭٭٭ های رفیق ! قلب مهربانت را که همچون دشت بیکران! در آن چشمه های زلال جاریست در رقص قلمت چون اسب طناز ‌ [ من به تصویر می بینم ٭٭٭ شعر را مث باران به ساز باد در ذهن و قلب باید به مهمانی شب برد تا تصور زیبایی قلب ت […]

«روسپی گری» شیرکو بیکس ترجمه:خالدبایزیدی(دلیر) درخیابان مرکزی پیرهن اش رابالاکشید و فریادبرآورد من فقط تن خودرا می‌فروشم فقط خودم و بس! اما در این خیابان می بینم: کسانی راکه جسم کوه و جسم دشت وجسم باغچه و جسم آفتاب وباران رافروخته اند بی باک …. بر روی صندلی حیثیت وشرافت این سرزمین نشسته اند….!

مجید نفیسی دیدار ماه گاهی با ماه دیدار می‌کنیم و آنگاه از یاد می‌بریم که آن بالا نشسته است و به ما می‌نگرد. پانزده‌ساله بودم که ماه را در شنزارهای بیابانک یافتم. از نائین به جندق می‌رفتم نشسته با کارگری پشت وانت بار و اولین سیگار خود را می‌کشیدم. در مهتاب هر تل شنی به […]

شعری از:کوچرابوبکر(شاعرمعاصرکرد) ترجمه:خا لد بایزیدی(دلیر) «تابلوی مارتین» ژانویه است می خواهم به خانه بروم درتابلو .رودخانه دارد یخ می بندد دانه ی لوبیای محلق مانده روی آب افتاده این منم دردیگ تاریخ درمیان انبوه شماره ها راه می روم هفتصد وسی ویک روز خانه ام را پیدا نمی کنم… کودکان در کوچه ها دوچرخه سواری […]

با زنگِ قوافی پیکیم و سفیرِ آفتابیم روزن بگشای تا بتابیم در بر کش و گِردِ خویش می گیر رختیم که خشک بر طنابیم از شاخ بچین، که ما رسیدیم: زان دیررسانِ دیریابیم دریاب کنون، که روزِ دیگر از شاخه فتاده و خرابیم یاران به ره اند و ما هم از پی هر سو که […]

سعید یوسف بارِ یک دار * با یادِ استاد حشمت مؤید چه نازید از تبار، ای اهلِ عالم! ز یک دارید بار، ای اهلِ عالم! و گر چون برگ بسیارید، باشید هم از یک شاخسار، ای اهلِ عالم! درختی را دو نیمه کی توان کرد به دیوار و حصار، ای اهلِ عالم؟ گر از چینید […]

اسماعیل خوئی بتاز، شعرِ منا! نشسته ام که بیایی مرا ز من ببری: که، یعنی، از همه هرگونه انجمن ببری! نمی شود برهانی مرا ز«ما» بودن: جز این، همین، که بیایی مرا ز من ببری! پراکنیده ترم از سفالِ خُرد شده: چگونه می شودم سوی بند زن ببری؟! رسیده جان به لب ام: زودتر بیا، […]

منوچهر دوستی خاک‌های مرده بزرگ‌ترین ردی که دارم دست‌های تو و پیچک هایی اند که در خاک‌های مرده آواره شدند. چرا مرا کوچک نوشتند و خورشید را تاریک تا من نه قدی بیاندوزم ونه سایه‌ای که جای بازی و گریزی داشته باشم چرا مرا معکوس آفریدند و دست‌هایم همیشه و هنوز در قرن بیست و […]

ابراهیم هرندی تو و فـوّاره‌های درهمِ خون   وطن ای خاطـراتِ زنـگاری وطن ای خواب های تکراری وطن ای با من و جدا از من در پگاهانِ خواب و بیـداری ای شرار نگاه‌های خموش در دل قاب‌ های دیواری یادِ گوش و کنارِ تو در من همه پَرهیبی از پری واری جامِ لبـریزِ آسـمانِ کـویـر […]

دارکوب اضطراب ساناز اقتصادی‌نیا در هشتمین یادداشت از مجموعه یادداشت‌هایم درباره ادبیات بدون سانسور، به داستان بلند «دارکوب» اثر حسین دولت‌آبادی پرداخته‌ام. این کتاب به همت نشر تنفس « نشر ناکجا» در فرانسه، برای دومین بار در سال دوهزاروشانزده میلادی منتشر شده است. «دارکوب» را از آن رو داستان بلند می‌نامم و نه رمان، که […]

اسد رخساریان شاعرِ ایرانی   گفت آمد شاعری شراب زده نقشِ پیغمبران بر آب زده هم برانگیخته ست وسوسه ها هم بر اسبِ هوس رکاب زده حسِّ خود را به پرده های خیال همچو رنگ های آفتاب زده از سرِ خود شنیده هایش را بر تنِ غزل و شعرِ ناب زده لذّتِ بوسه را از […]