ضرب‌آهنگ تند رمان، پدیده‌ای نو و خجسته در رمان فارسی است که بیشتر آنها از کندی کسالت‌آوری رنج می‌برند. به امید آنکه این سبک بیشتر در رمان‌های فارسی دیده شود. از این‌رو خواندن کتاب برای نویسندگان بسیار آموزنده است. …… میلیون‌ها ایرانی مجبور به ترک میهن، عزیزان، یادگارهای دوران کودکی، نوجوانی و جوانی شدند. […]

رها نمی کندم   رها نمی کندم، از چه روست، این زنبور؟ نه نیش می زند و نه شود صدایش دور و چرخ گردِ سرم می زند مدام انگار و من فتاده به بستر چو مرده ای در گور نه خوابِ خواب و نه بیدار، حالتی ست غریب، و می تکانم از اندیشه این غبارِ […]

كرم مجید نفیسی تو آن کرم سیبی که یک‌شبه به اژدهایی خون‌آشام بالید چونان کرم هفتواد در “کارنامه‌ی اردشیر” که در ذهن مردم خانه کرد و آنها را به کیش خویش کشانید. چه غم اگر در روزگار ما اردشیر دیگری بپا‌نخیزد تا در دهانت سرب مذاب بریزد و با افروختن آتشی پر‌دود بر بام مردم […]

مسئول محترم تارنمای کانون با سلام و مهر! به تازه‌گی متنی از خانم کاتوزیان، هم‌سر زنده‌یاد علی آصغر حاج‌سیدجوادی در سامانه‌ی کانون تحت عنوان «نامه» منتشر شده که در این مورد باید گفت ۱- این نامه ده سال پیش از جانب آقای حاج‌سیدجوادی با خودکار و روی کاغذ به آدرس من پست شد. موضوع همان است […]

خرگوش تقدیم به ابوالقاسم آمایه که انسانیت و مهربانی را از دستانش آموختم. گفتم:«نمی توانم،این یکی کار من نیست! آخر این کودک..! نه! نمی شود!» چند قدمی دور شدم،آن که موهای جوگندمی داشت صدایم زد،ایستادم،به سویم آمد.دیگری که دست دخترک را در دست داشت،همان جا ایستاده بود.گفت:«پدرش ..با حمید و منصور بود»مکثی کرد،ادامه داد:«تا لحظه […]

گزارش سالیانه عصرهای بهارِ می ریخته را سینه کشان می خزیدم بر شریانهای آهنین زمین _همچون تداوم حسرت ریشه ها بودن همچون ادامه ی سینه کشیدن برخاک_ و قطارهایی از دیروز اندوه دست های خالی تو را بر براسنخوانـشکستگی شانه هایم می بردند به فردا. . تابستان لاله سوز را دو زانو چشم انتظار ماندم […]

نامه چند ماه پیش در میان نامه‌ها، یادداشت‌ها و دستنوشته‌های همسرم (زنده یاد علی اصغر حاج سید جوادی) به این نامه بر خوردم و به یاد ایامی افتادم که پیرمرد از نامردمی‌های روزگار بر آشفته بود و از آن‌چه که مهدی اصلانی به ناروا به او نسبت داده بود، شب و روز رنج می‌برد. مهدی […]

قطعه   این قطعه های گوش و سر و دست و پا توئی تقطیعِ قطعه های بدن در تقاطعی در زوزه های ترمز و دریوزه های هول در پوزه ی کریهِ تقاطع رها توئی تقطیع شد وجود تو مفعول فاعلات در فعل و فاعلات و مفاعیل و فا توئی تقطیعِ قطعه، مفتعلن، قطعه قطعه شو […]

  محمد امین محمدپور   فريدون فرخزاد در سال 1315 در تهران از پدری کاشانی و مادری کاشانی تبار به دنیا آمد. او پس از  تحصيلات خود در دبيرستان دارالفنون و گرفتن مدرك ديپلم به آلمان مهاجرت كرد و در مونیخ، وین و برلین حقوق سیاسی خواند و به سرودن شعرهای آلماني پرداخت. درسال 1963 […]

فانوس خيال مجید نفیسی اين چرخ فلك كه ما در او حيرانيم فانوس خيال از او مثالی دانيم خورشيد چراغ دان و عالم فانوس ما چون صُوَريم كاندرو گردانيم عمر خيام خيال من همه از چراغی بود آويزان بر فراز پيشخوان دكان كه سايه ی بقال و مادر را بر ديواری آن سوی خيابان می […]

بادکنک    مجید نفیسی نفیسی‌ام من از پشت نفیس* که به صفیر فیس‌فیسی تمام می‌شوم چون آوای بادکنکی رو‌بمرگ. با این همه، تا زنده‌ام امید به اوج گرفتن و پیوستن به ابرهای بازیگوش را همچنان در دل دارم. نهم اوت دوهزار‌و‌بیست – برهان‌الدین نفیس، پزشک دربار الغ‌بیگ نوه‌ی تیمور لنگ. Balloon  by Majid Naficy I am […]

مدتهاست!… عطرتن مرمرین ات به مشام نمی رسد نکند«باد»مرده است ………………………………. ………………………………. ستارگان! چه عاشقانه با کودکان خیابانی قدم می زنند تا که با آرامش  خاطر شب را به سپیده برسا نند …………………………………….. ……………………………………. وقتی که رفتی من نیز… بابرگ برگهای پائیز فروریختم ودیگرهرگز! هیچ برگی ام به قامت درختهای بهار بازنگشت ……………………………………… …………………………………….. وقتی که تورابوسیدم […]

انتشار خبر “اجرا شدن حکم حبس سه عضو کانون نویسندگان ایران” در کنار اخبار مربوط به تعقیب، احضار، صدور حکم قرار بازداشت و فشار بر دیگر اعضاء کانون در این دوره، مسئله تازه‌ای نیست.

نوید گفت : بهرطناب دار دنبال گردن می گردند اسماعیل گفت : گردن عادی نبود ! طناب ، نفسش بریده شد، تا نفسش را گرفت ! گردنِ پهلوان ، برای طنابشان رمقی نگذاشته بود ! طناب گفت : مرا بافته اند اسماعیل پیش ازاذان صبح با نام قاصم الجبارین پس از طهارت و بعد از […]

با تاسف فراوان طیفور بطحایی این جهان را ترک کرد! بهرام رحمانی   متاسفانه امروز پنج‌شنبه ۲۰ شهريور ۱۳۹۹ – ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۰، طیفور بطحایی بعد از سال‌ها دست و پنجه نرم کردن با هیولای سرطان که به جانش فتاده بود، در شهر گوتنبرگ سوئد چشم از جهان فروبست.   طیفور بطحایی، نویسنده، فیلم‌ساز، فعال […]

۱ از انگشتان، استخوانی مانده ست به اشارتی. و بر پوست، لکه های سیاهِ هُزوارِش.   ۲ تنها، زمان مانده است، سنگین در قابِ دیدگان؛ بلورِ نمناکِ چشم وُ چرایی بیکران.   ۳ اما، دلم؛ آسمان وُ باد دریایی از هیچ وُ از یاد.   ۴ تو نبوده ای که برایت بسرایم از سرودی که […]

راستها چپ می‌شوندو چپها راستاما درستی به‌جا می‌ماند:درستی انسانی که نمی‌گذاردخردش کنندچونان عزت که در زندان اوینبه استقبال مرگ خود رفتهر چند زندگی را دوست می‌داشت. در ستایش درستیباید شعری نوشتکه از زیبایی, حقیقت و خوبیبه‌یکسان سخن بگوید.         هفتم ژوئیه دوهزار‌و‌بیست

نمی دانم: درکدام مهدی کودک بود که کودکی ام را جا گذاشتم به هرمهدی کودکی که می روم خود را می بینم…. ………………………………………… سکوت را باید شکست سالهاست که می باید این دیوار را برداشت که می گویند: دیوارموش دارد موش هم گوش دارد؟! ……………………………………….. سالهاست… که تنهایی ام آرزوهایم را برشانه اش حمل می کند بدون هیچ […]

   معرفی کتاب از حسین افصحی آواز نگاه از دریچه تاریک باز هم  کتابی از جان باختگان 40 ساله رژیم جمهوری اسلامی  ، که هرچه از انان بنویسیم و بازگو کنیم کم است . زیرا عمق فاجعه انقدر وسیع است ، که نمی توان به چندین نوشته قناعت کرد . یکی از کسانی که همه […]

اسماعیل خوئی کابوسِ خونسرشته ی بیداران     کابوسِ خونسرشته ی بیداران   دیروز بود یا که پریروز یا کجا؟ در خواب بود یا که به بیداری؟ .                                     باری،                                     . من بودم وتو بودی و .      […]