میرزاآقا عسگری. مانی مداحِ جهلِ بیت! مداح اهل بیت مداح مردگان به تقصیر و زندگان به تزویر، به شمشیر در تکایا بر هویت شما سُم می کوبد. مداحان، قلدران ناقلندر قلتشن، پوکسرانِ عربده کش، دلقکان سیاه پوش، غول های گول، در روانِ شما می چرخند و شما را به گِرد گریه می چرخانند. خوشا به […]

  سعید یوسف رستاخیز کلمات این بخشی از مجموعه ای از رباعیهاست به نام «رستاخیز کلمات» (با اشاره به رساله ای به همین نام از شکلوفسکی، فرمالیست سرشناس روس) که در سال ۱۳۷۳ سروده شدند؛ مجموعهٔ کامل در کتاب از بوتهٔ بوطیقا (سعید یوسف، ۱۳۹۶) چاپ شده است.   هر شعر، شکارِ لحظه‌ای پا به […]

اشاره:  “شعر و سیاست”، متن سخنرانی من (مجید نفیسی) در کنفرانس سالانه “سیرا” در لس آنجلس، آوریل ۹۳ است و از جمله در مجموعه‌ی مقالاتم “شعر و سیاست و بیست و چهار مقاله‌ی دیگر” از سوی نشر باران در سوئد چاپ شده است. با مطرح شدن مجدد بحثِ رابطه‌ی شعر و سیاست  پیرامون شعر اخیر […]

دنیای طرح‌های مانا نیستانی «مانا نیستانی» کاریکاتوریست ایرانی یکی از پدیده‌های اعتراضی جامعه ایران است. او پرورده تعبّد نیست و سر جنگ با اتفاقات روزگار دارد؛ فرمانبردار نیست و سرکش است. درست است که روزهای سختی را تا کنون سپری کرده و با فروتنی مخصوصی، خود را آدم شجاعی نمی‌داند ولی طرح‌های او همه با […]

  غمهای عدیده (۱) تا که خُرد ست غم، بخور، ور نه می شود غم بزرگ و می خوردت  (۲) در غربتِ مصر ست خریداری اگر هست دانم که به کنعان به کلافی نخرندم غمخوار ندارم کس و غمهام دو گونه ست غمها که خورم بی تو و غمها که خورندم (۳) روزی به جهان […]

  یک شعر بد   .                         سایه اقتصادی نیا   شاعر نغزگو و بیدار دل، مجید نفیسی، اخیراً شعری منتشر کرده با عنوان «بلاگردان»، که در آن محمود دولت‌آبادی را خطاب قرار می‌دهد و به ماجرای افطاری خوردن او با حسن روحانی اشاره می‌کند. شعری است بسیار بد از شاعری بسیار خوب، که انتشار آن آه […]

بلاگردان به محمود دولت‌آبادی نه! این کراوات سرخ نمی‌تواند چون بلاگردانی ترا حفظ کند و سر میزِ افطارِ دولتِ شرعی از تو روشنفکری عرفی بسازد و خوانِ خونینِ ولایت را به سفره‌ی ساده‌ی بلقیس برگرداند.* عرفی بودن به سادگیِ تراشیدن ریش و بستن کراوات نیست باور داشتن به جدایی دین از دولت است ارزش نهادن […]

نزدیک به ۴۰ سال قبل ترجمه کرده ام و در کتاب سرودهای ستایش چاپ شد، شباهتها را با شعر تازه ی خودم ببینید آیسلر هم روی شعر برشت آهنگ گذاشته و اجراهای زیبائی از آن هست     آب افشاندن برباغچه‌ها برتولت برشت ۱۹۴۳   وه چه خوب است آب افشاندن بر باغچه‌ها که شود […]

شرکت در مهمانی حکومت سانسور، استثمار، ده‌ها هزار اعدام، ترور، تجاوز و غارت چه پیامی دارد؟!      بهرام رحمانی bahram.rehmani@gmail.com   هنر مردمی، درد، رنج و غم و شادی و سایر مطالبات مردمی را تعریف و توصیف می‌کند. این هنر نه با قدرت، بلکه بر علیه قدرت و حاکمیت است. به عبارت دیگر نویسنده، […]

از خلیج تا خیزابها حجِ من اینجاست حجِ من اینجاست از خلیج تا خیزابها.* هر سال اینجا با خدا مرا وعده‌ی دیداریست خدایی که به صد زبان حرف می‌زند می‌دود، راه می‌رود علف می‌کِشد، مست می‌کند و سراپا برهنه است. هندوان در آبِ گنگ تن می‌شویند و مسلمانان گردِ سیاسنگ می‌گردند من اما به سانفرانسیسکو آمده‌ام تا […]

گفت و گو ی لوموند با الن بدیو :                                                                                              نیک بختی یا رضایت مندی : چگونه زندگی کنیم ؟                                  نیکولا ترونگ                                 ترجمۀ : علی شبان          پیش گفتار : زمانِ زیادی از آن دوره که سن ژوست نوشت :” نیک بختی یک ایده ی تازه در اروپاست “می گذرد . در […]

از دو حال بیرون نیست به خواب می روم و از دو حال بیرون نیست دگر ز خواب شود حال یا دگرگون نیست اگر نه بِه شود ایّام من، بگو کز خواب به خیره از چه برآیم؟ به صرفه مقرون نیست ز خواب خیزم و فردای بهتری بینم و یا نشان دگر از من به […]

روایتِ کشتار م. روان‌شید   بر شیشه‌ها سنگ می‌روید در این بزنگاهِ تاریک در این گذرگاهِ رنجی که من در سنگ دیدم سکندری‌هایش را زیرِ پاهایم سال‌هاست. ریشه‌ها که پابند می‌شوند شیشه می‌شکند سنگ از سینه آرام عبورم می‌دهد تا کسی نتواند مرا بازگرداند نتواند مرا بازگرداند.   در گذرگاهِ رنج خونی به جا نمی‌ماند […]

پایان شعر: خورخه لوئیس بورخس برگردان از انگلیسی: پیرایه یغمایی خطی از «ورلن» است، که دیگر به یادش نمی آورم. خیابانی است، که قدم زدنش برای ممنوع شده. آیینه ای است، که خودم را برای آخرین بار در آن دیده ام. دری است، که من تا آخر دنیا آن را بسته ام. در میان کتاب […]

عارف قزوینی و تصنیف های عاشقانه ی او                                            پیرایه یغمایی Pirayeh163@hotmail.com عارف قزوینی پیش از آنکه به صف آزادی خواهان بپیوندد و شاعری ملی- میهنی شود، یعنی زمانی که در دربار قاجار کیا و بیایی داشته، به عشق زنان بسیار گرفتار می آید و از آن جایی که بسیار احساساتی بوده و به سرعت دل […]

محسن حسام   «انتظار»   شیر آب را باز کردم. دست و پاهای نازی را شستم و با چادر خشک کردم. نازی را دادم دست فریده. کهنه نازی را از دستش گرفتم. با صابون شستم و چنگ زدم. چی گفتی؟ فریده هم‌سلولی من بود. از نگهبان‌ها وحشت داشت. وقتی خواهر رقیه به سرش داد می‌کشید‌، […]