اسماعیل خوئی   در کُلبه ی ما مصراعِ «در کُلبه ی ما رونق اگر نیست ،صفا هست» را من، در نوجوانی، در غزلی از «ارغنونِ» اخوان جان خوانده بودم، و همچنان در یادم مانده است. دیشب، هادی جانِ خرسندی، تلفنی، می خواست بداند که این مصراع از کیست: […]

Saeed Yousef   مشغول (برای خوئی عزیز)   از سعیدِ شیکاگو، تا وحیدِ لیورپول* نیست جز خوئی نقلی، نیست غیرِ او منقول گر که دل بدو بستیم، بند و بستی از او بود ور که سائلش گشتیم، هست شخصِ او مسئول هر زمان بری دستی، سوی باده ی شعرش یادِ او کند شادت، شعرِ او […]

جشن بزرگ به یاد عزت طبائیان آیا دوباره یکدیگر را دیدار خواهیم کرد؟ در زیر سرو سترگ همیشه‌سبز کنار رودی که هرگز خشک نمی‌شود میز را آراسته‌اند و بوی میوه‌های بهشتی مستی‌آور است. چه کسی جامهای ما را از شراب سرخ خواهد آکند؟ دل من از شادی لبریز است. نسیم در شاخه‌های سرو شورِ “سبز […]

مجموعه شعر«ما بردگان فراری» اثر م. روان‌شید با هدف کمک‌رسانی به یک کودک بیمار منتشر شد. برای این مجموعه قیمتی گذاشته نشده و علاقه‌مندان جهت مشارکت در این حرکت انسانی(کمک به کودک بیمار) هر مبلغی که در توانایی‌شان باشد پرداخت می‌کنند. لازم به ذکر است کلیه مبالغ جمع شده از فروش این مجموعه، با نظارت […]

دادخواهی برای زنده نگاه داشتن اندیشه‌های جان‌باختگان ادامه خواهد داشت گفتگو با سیما صاحبی، همسر محمدجعفر پوینده محمد حیدری برگرفته از : http://www.aasoo.org/fa/articles/1712 محمدجعفر پوینده، نویسنده، مترجم و از اعضای کانون نویسندگان ایران، یکی از قربانیان قتل‌های سیاسی پائیز سال ۱۳۷۷ بود. اگرچه قتل او در پرونده‌ی رسمی قتل‌های حکومتی ذکر شد و مسئولیتش را […]

دوبلین امروز در کافه‌ی دیوی برن به یاد لئوپلد بلوم* نان و پنیرِ گورگونزولا خوردیم با جامِ شرابی بورگاندی، از فروشگاه سوینی سابونِ لیمویی خریدیم و کنار رود گل‌آلودِ لیفی زیر باران قدم زدیم. فردا به قلعه‌ی بلارنی می‌رویم تا سنگِ فصاحتِ ایرلندی را ببوسیم. اما امشب در بسترِ گرممان به یاد جیمز جویس و […]

ساغرم واژگون …   ساغرم واژگون بر نَمَد خالی خیمه ی من بود آخرین ضمیمه اسبم خفته آتشم خاکستر، شمشیر به دیوار آویخته قدح در چنگ، ساغرم واژگون بر نَمَد خالی   خَدنگی، نه، صَفیری صاعقه ای بادپا اسبی از چلّه جهیده خاکسترم را آتش زد رخشم را رماند به چهارسوی دشت زیر وحشت به […]

این قطعه بخش پایانی نمایشی است با نام “تیمسار تازه چه خبر” به قلم احمد نیک آذر با کارگردانی و اجرای او   “سفر”              چمدانم را خواهم بست             دوباره سفر خواهم کرد ـ به کجا؟                       […]

  https://www.youtube.com/watch?v=tw999c8ig-M&feature=youtu.be تماشایی‌ام این روزها، مثل دیوانه در پاییز ravanshid  

گذرگاه ساحلی با ضبط‌صوتِ کوچکی در دست از کنار دیده‌بانِ نجات‌غریق می‌گذرم و شن و مه را پشت سر می‌گذارم. در گذرگاه ساحلی ونیس به سوی باراندازِ سانتامونیکا می‌روم و خود را پشت دیوارهای بلندِ بهشت میرسانم جایی که خدا عرقچین بر سر به کاجهای گرد‌گرفته آب می‌دهد و یخهای آرامبخش‌اش را به گونه‌های گرمِ […]

“پرواز” به وقت پرواز  بر بال سایه ات نشستم تو……مرا  بر بالای ابرها نشاندی و من با قطره ای باران بر چتر خیال تو نشستم ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ “کوزه” کوزه ای را که  بر کاغذ نقش کردی در طاقچه نهادم شب هنگام  که   تشنه ام شد شرابش را تا آخرین  جـــــــــــــــــــــــــــــــرعه سر کشیدم احمد نیک آذر

شعری از اسماعیل خوئی پروردگارِ کین   ـ : «انسان خداست!» می گفتی، شاملو جان! من هم هنوز باورم این است. امّا چراست و از کجاست کاین آفریدگار نیز، بس بیشتر از آن که خدایی مهرآور باشد، پروردگارِ کین است؟! و دشمنی شریر برای مادرِ زیبای خود،زمین،است؟!   این نوخدا برای چه جانی ست؟! وز […]

بلند پروازی و”پارانویا”ی روشنفکرانه مسعود نقره کار   ۱ روشنفکریعنی: پرسشگر، شکاک، نقاد، آینده نگر، بلندپرواز، تولید کننده ایده و گفتمان. ” آزاداندیشی و آزادیخواهی” نیزنخِ پیوندِ دانه های رنگین کمانیِ پرسشگری، شکاکی، نقادی، آینده نگری، بلند پروازی، ایده و گفتمان سازی ست. دراین میانه به نقش شک، ایده و گفتمان سازی درتغییر و تحول […]

  سرخ باد            برای اسماعیل بخشی و همدستان بی شمار ه اش حسن حسام   پرچم ها مُشت ها و حنجره ها ی زخمی : نان کار آزادی اداره شورایی * افق را بنگر! سرخ باد می وزد دریا توفانیست ، اسماعیل ! بادبان ها را بکشیم بادبان ها را بکشیم دریا نوردان بی […]

مفهوم عشق در فرهنگ‌نامه‌‌های فارسی اسد سیف ناپایداری و دگرگونی مفهوم عشق در فرهنگ ما ریشه در زندگی اجتماعی ما دارد در تاریخ. نگاه به این مفاهیم، نگاه خویش است در آیینه تاریخ، نگاه به کیستی و چیستی انسان ایرانی. تعریف‌های عشق در فرهنگ‌های لغت می توانند نشانگر تفکر و رفتار ایرانیان باشند در تاریخ […]

                                                                  برگرفته از: کتاب الفبا، دوره جدید، جلد دوم بهار ۱۳۶۲ شمسی، به همت غلامحسین ساعدی

بیست و پنجم نوامبر روز جهانی خشونت علیه زنان است!      بهرام رحمانی bahram.rehmani@gmail.com   در روز ۲۵ نوامبر سال ۱۹۶۰، سه خواهر اهل جمهوری دومینیکن، با نام خواهران میرابل، پس از ماه‌ها شکنجه، سرانجام توسط سازمان امنیت ارتش این کشور به قتل رسیدند. «جرم» این سه خواهر شرکت در فعالیت‌های سیاسی علیه حکومت […]

پارادوکس “نوستالژی” در محسن نامجو در بابِ سخنرانی، و پرسش و پاسخِ محسن نامجو در ونکوور (۱)   مهین میلانی ” از ناسیونالیسم متنفرم. ولی حرف ناسیونالیستی می زنم. نوستالژی رو رد می کنم. ولی در تمنایش هستم”   این بار یک هنرمند از گروگان گیری می گوید. از نوستالژی دور و یا مخربِ ساختگیِ، […]

  یادی از میرزاده عشقی محمد امین محمدپور محمد رضا میرزاده عشقی در سال ۱۲۷۲ ه. ش در همدان متولد شد. در آموزشگاه های الفت و آلیانس به تحصیل فارسی و فرانسه به تحصیل پرداخت و در تجارتخانه بازرگانی فرانسوی به مترجمی اشتغال داشته است. سپس به تهران و اصفهان و رشت سفر کرد ولی […]

بیستمین سالگرد قتل‌های موسوم به «قتل‌های زنحیره‌ای»!      بهرام رحمانی bahrama.rehmani@gmail.com     پس از گذشت بیست سال، هنوز جعبه سیاه قتل‌های زنجیره‌ای به صورت شفاف و کامل رمزگشایی نشده است. از اسلحه، چاقو و طناب گرفته تا اسید، دست‌کاری ماشین، انفجار گاز و تزریق آمپول هوا، همه نوع روشی برای کشتن به‌کار برده شده […]

مزایای تبعید   امیل سیوران برگردان: شهروز رشید   به ناحق از تبعید شدگان تصویر انسانی ساخته می‏شود که انصراف می‏جوید، در تیره‏بختی خود پناه می‏گیرد و خود را حذف و تسلیم موقعیت ویران خود می‏کند. با دقتی بیشتر در او می‏توان سرخورده‌ای خشمگین‌، فاتحی تلخ را کشف کرد. هر چه بیشتر از ما سلب […]

شعری از اسماعیل خوئی به پیشِ رو، پُلِ رنگین کمانکی دارم   هنوز در تنِ فرسوده جانکی دارم: برای رنج کشیدن توانکی دارم. ولی،نه! جانکِ من خود گریزگاهِ من است: در آن، برای دلِ خود، جهانکی دارم. در آن، در آن سوی این آسمانه ی کوتاه، زلال، چون دلِ خود، آسمانکی دارم. در آن، چو […]

دوست بسیار عزیز و بدبختانه بسیار نادیده بلکه هیچ نادیده ی من، آقای فرداد عزیز، علی جان دست شما درد نکند که با همه ی گرفتاریهای دیگر، و بی هیچ چشمداشتی، برای وبسایت کانون نویسندگان ایران (در تبعید) هم وقت می گذارید و آن را برای کسانی چون من به تفرجگاهی چشمنواز تبدیل کرده اید […]