دارکوب اضطراب ساناز اقتصادی‌نیا در هشتمین یادداشت از مجموعه یادداشت‌هایم درباره ادبیات بدون سانسور، به داستان بلند «دارکوب» اثر حسین دولت‌آبادی پرداخته‌ام. این کتاب به همت نشر تنفس « نشر ناکجا» در فرانسه، برای دومین بار در سال دوهزاروشانزده میلادی منتشر شده است. «دارکوب» را از آن رو داستان بلند می‌نامم و نه رمان، که […]

اسد رخساریان شاعرِ ایرانی   گفت آمد شاعری شراب زده نقشِ پیغمبران بر آب زده هم برانگیخته ست وسوسه ها هم بر اسبِ هوس رکاب زده حسِّ خود را به پرده های خیال همچو رنگ های آفتاب زده از سرِ خود شنیده هایش را بر تنِ غزل و شعرِ ناب زده لذّتِ بوسه را از […]

“ما نویسنده‌ایم”، کی می‌خواهید بفهمید آقایان؟! مسعود نقره‌کار ۱ خبر این است: ” رضا خندان (مهابادی) و بکتاش آبتین از اعضای هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران، و کیوان باژن که در دوره‌ی قبل عضو هیئت دبیران بود، به اتهام “تبلیغ علیه نظام” و “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی” روز هفتم اردیبهشت […]

دو همسایه صبح که از پله‌نوردی برمی‌گشتم او را دیدم که به راهنوردی می‌رفت شتابان و دست‌تابان: “آقا زرنگه داره برمیگرده خانم تنبله تازه داره میره.” ما هر دو از وطن گریخته‌ایم همسرانمان را از دست داده‌ایم و با تنها پسرانمان همخانه‌ایم. حالا او آن پائین در خانه‌اش دارد به سفارشهای مشتریان روی پیام‌گیر گوش […]

  سعید یوسف بانوی ما   (۱) سکوت طولانی و قرن ها سرکوب و بعد زبانه ها به زبان آمدند و گوژپشت، هیولای شعله ور، به روی بام اش لهیبِ شهوتِ منکوب در آستانه ی انزالِ نتردام اش و آسمانِ غروب به کارِ آتشبازی به شادمانیِ پیوندِ پر شکوه میانِ آتش و چوب. (۲) مگر […]

چند شعر از: حمیدرضا رحیمی www.hazl.com این ستاره است، یا توئی که می خندی؟ و اینهمه گل راستی، کی روئیده اند در این گلدان کوچک؟ و نام من، کی بیاد آن پرنده افتاد؟ *** باری همه چیز، بگونه ای نگران کننده، زیباست!…. *************** منظره تصویرم دارد، در آب دست و پا میزند؛ و جوانی ام، […]

بهروز فراهانی – پاریس ۱۲ آوریل ۲۰۱۹ به آنسوی پرچین برویم ! نیم‌ نگاهی به کتاب شعر ” اینجا برقص !” دوست و رفیق گرامی من حسن حسام ، اگر اشتباه نشمرده باشم، هشتمین دفتر /کتاب شعرش را تحت عنوان “اینجا برقص” ماه گذشته منتشر کرد . مدتی بود که من میخواستم در باره او […]

رویاهای آبی – اثری زیبا از مسعود نقره کار کتاب جدید دکتر مسعود نقره کار تحت عنوان رویاهای آبی ترسیم افکار خردمندانه ولی پریشان بیماری مبتلا به شیزوفرنی است که روانشناس داستان نویس با مهارت رفتار و گفتار او را ترسیم کرده است. بیماری شیزوفرنی یکی از آفات مغزی خانمانسوز است که در سنین ۱۶ […]

سکته نفرین به نمک! نفرین به سوسیس و کالباس! نفرین به برگر و پیتزا! نفرین به هر چیزِ نمک‌سود! یک هفته پیش بود سه‌شنبه، هفت بامداد وقتی زیرِ دوش دستِ راستت لمس شد و زبانت سست. تو با دستِ چپت شماره‌ی جادویی را گرفتی. آمبولانسی آمد و ترا با خود برد. زندگی، بی‌نگاه‌ها واژه‌ها و […]

لطیف هلمت (شاعر معاصر کرد) ترجمه: خا لد بایزیدی(دلیر) ۱- شب که ماه مهمان اش شد ستاره ها را برایش نگه‌داشت همچون دلیل مستندی ۲- لا تاری ای می خرم شاید کمی شادی برنده ام شود ا ند کی غمم را درتبلیغات تلویزیونی ای آراسته می کنم ممکن است ملیونری خریدارش شود ۳- جنگ آبستن […]

حسین دولت‌آبادی این‌جا برقص زیباترین شعر حسن حسام، سر پر شور و زندگی شور‌انگیز اوست! این‌جا برقص اثر تازه‌ی «حسن حسام» شامل سه دفتر شعر است که به گمان من، بر‌اساس جوهر، محتوا و فضای شعرها نامگذاری شده‌اند: دفتر اوّل: زخمه‌ها، دفتر دوم: شعرهای خیابانی، دفتر سوم: آن سوی پرچین. نام کتاب: «این‌جا برقص» نیز […]

منوچهر دوستی بهار  خوب می خواند بهار گفته باید عشق را آواز داد این صدای خیس گلبرگ است می گوید سلام روی صحنه جان گرفته مرغ عشق جفت خود را باز می‌خواند به جا!

مجید نفیسی تماشای برف با وندی حافظ در شیراز قله‌ی پر برفِ دراک را می‌دید با این همه در غزلهایش از آتش در کوهِ طور می‌گفت، و گوته در وایمار دلباخته‌ی ماریانِ جوان بود با این همه در دیوانش از عشقِ زلیخا به یوسف می‌گفت. من اما اشباح را رها می‌کنم و با یارم وندی […]

اسماعیل خوئی بُن مایه‌ی این همه بدی   اکنون که بشر واقفِ اسرار شده ست، بنگر به چه ورطه ای گرفتار شده ست! پندارِ تکامل اش خطا بود، انگار: هر سالِ نوی بدترش از پارشده ست. هر جانوری را بنوازد پُر مهر: مسؤولِ نگهبانی اش انگار شده ست. با گونه ی خویشتن، ولی، در رفتار، […]

گذشته و آینده – تأملاتی مشترک (هایده ترابی – سعید یوسف)   شاید یک سالی می گذرد از زمانی که از هایده ترابی (که غرق در مطالعات سومری و اکدی و آن خطوط عجیب و غریب میخی بود) درباره ی توجهِ ویژه ی آن مردمان به گذشته شنیدم: گذشته به صورتِ چیزی که در پیشِ […]

قتل فرشته خانگى اسد سیف چرخ زن را خدای کرد بحل/ قلم و لوح گو به مرد بهل کاغذ او کفن، دواتش گور/ بس بود گر کند بدانش زور او که بی نامه نامه تاند کرد/ نامه‌خوانی کند چه تاند کرد دور دار از قلم لجاجت او/ تو قلم می زنی چه حاجت او او […]

  خوزه ساراماگو ملاقاتی در ساحل تـرجمـه‌‍: بهرام قدیمی   رویداد عجیبی است، اما اگر خوب دقت کنیم، عجیب‌تر از بقیه‌ی وقایع کوچک دیگری که هر روزه برای‌مان اتفاق می‌افتند و تنها به خاطر کوچک و تکراری بودنشان، مفهوم خود را از دست داده‌اند نیست. مسلم است که از جادو حرف نمی‌زنم، چون جادو اگر […]

مرتضی میرآفتابی پرنده، جان می‌کَنَد، پرواز می‌کُنَد. . .   های، خوابت نبرِه! تا چشم به‌هم بزنی پرنده از اتاق دِق پریده است به افق‌های دور رفته است به ماچین و چین رسیده است هفتاد سال برای مردم هند مار را رقصانده است و نیش خورده است پرنده، گرسنه با مردم آفریقا رقصیده در خیابانها […]

مردم و محیط زیست ایران در باتلاق فساد و فلاکت حکومت اسلامی ایران!   بهرام رحمانی bahram.rehmani@gmail.com علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد دریغ سود ندارد چو رفت کار از دست به روزگار سلامت سلاح جنگ بساز وگرنه سیل چو بگرفت، سد نشاید بست (سعدی) هم‌زمان با آغاز سال ۹۸ خورشیدی و تعطیلات نوروزی، […]

همنشین بهار غبارزدایی از آینه‌ها سیدحسن تقی‌زاده یک مرد فکور در هیئت یک مرد عمل         قلعهٔ ذات الصّور بیانی نمادین از قوای بشری است که تحت سیطرهٔ تخیّلی قرار دارد که برانگیزندهٔ امیال است. به این موضوع در مثنوی مولوی هم، اشاره شده‌است. آخرین داستان دفتر ششم، که عنوانش «ذات الصور […]

زیگمار اشتُورتْس هراس از خود ترجمه‌یِ رحمانِ افشاری   پیش‌ازاین چشم‌هایم را می‌بستم، تا خود را بهتر ببینم. امروز نیازمندِ هزار دروغم، تا خود را تاب آورم، از غوغایِ هراسِ از خویشتنم.

گزارش میدانیِ شماره‌ یک امیر چمنی از سیلِ گلستان؛ کل‌آبادِ آق‌قلا حرکت از تبریز، سوم فروردین، ساعت ۱۱ شب. ورود به منطقه و شهر “انبارآلوم” در نزدیکی آق‌قلا در ساعت ۲۳:۳۰ چهارم فروردین و اقامت در مدرسه شبانه ‌روزی “شهید بهشتی” با ۴ اتوموبیلِ کوهستانی به ناحیه‌ مذکور رسیدیم. هر ماشین حامل دو سرنشین و […]

حسین افصحی بهار خنده زد و ارغوان شکفت در خانه ، زیر پنجره گل داد یاس پیر بازهم بهار ، باز هم مرور خاطرات ، بازهم بهاریه …. در شصت واندی سالگی احساس کودکی دارم . احساس پوشیدن البسه نو ، حتی اگر اندازه اش کمی بزرگتر از من باشد . در جلوی خانه قدم […]

  اسماعیل خوئی از «بزرگان» میندیش   از هیچ موجِ تازه در آن نشانه ای نیست: تاریخِ ما ـ دریغا! ـ رودِ روانه ای نیست. از نقش های ایوان دیگر سخن چه گویی؟ ما را چو، دیرگاهی ست دیگر، که خانه ای نیست. از آتشی که افروخت دیوانه، جنگل ات سوخت: منشین، پرنده! کاینجا بهرِ […]