در سرزمین فراموشی / امیر حسین تیکنی برای محمود حسینی زاد به بوییدنِ کشتی زنگار بسته آمده است پرنده ی کوچک به بوییدن نور بر فلز به بوییدن باد بر پرچم به بوییدن صدا بر شیپور به بوییدن مه بر پنجره های کوچک گریخته است از جهان به سرزمین فراموشی پناه آورده است در سرزمین […]

۴ ” داستانک” Short Short Story از مسعود نقره کار   پنجره با پنجره های دیگر فرق می کند. زیباترین تکۀ باغ را قاب گرفته است، باغی که حیاط تیمارستان است. چمن ها فرشی سبزفام پهن کرده اند تا دوبچه سنجاب روی آن جست و خیز کنند. از سرو کول هم بالا می روند، دورتنۀ قطوربلوطِ […]

فدریکو گارسیا لورکا شاعر آزادیخواه اسپانیا و سعید سلطانپور شاعر آزادیخواه ایرانی که هر دو به جرم شیفتگی به آزادی تیرباران شدند سی و شش سال پیش در چنین روزهایی (سی و یکم خردادماه ۱۳۶۰) سعید سلطانپور، شاعر، نمایشنامه نویس و فعال سیاسی بدون هیچگونه محاکمه ای در زندان اوین تیرباران شد. سعید سلطانپور که از مجلس […]

زخمی‌ترین گوزن فلات حسین دولت آبادی به یاد سعید سلطانپورکه، در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ تیرباران شد. http://www.dowlatabadi.net/ منکوب دنیای بیگانه، تنها و مضطرب، در راهروهای پیچاپیچ مترو پرسه می‌زدم که دوباره او را در برابرم دیدم که از پشت میله‌ها به جهان لبخند می‌زد. به یادم نمانده تا کی رو به رویش ایستادم و از ورای […]

زنگی های گود قدرت/ رضا اغنمی   زنگی های گود قدرت asre-nou.net زنگی های گود قدرت نقش سیاسی و اجتماعی جاهل ها ولاتها درتاریخ معاصرایران نویسنده: مسعود نقره کار ویراستار: جواد طالعی ناشر: انتشارات فروغ . کلن چاپ دوم تابستان ۱۳۹۵ (۲۰۱۶) فصل اول باعنوان: ضرورت طرح موضوع شروع می شود. با پرسش عباس میرزا […]

  میهمانِ مجموعه­ی «صدای بلندِ جان‌های آزاده‌ی جهان – از احمد کایا تا باب دیلان» تنظیم: منوچهر دوستی نویسنده و برگرداننده این مجموعه، بهرام رحمانی است. تصویر جلد کتاب در زیر گام نخست این معرفی را به عهده گرفته است: چه بر سرمان آمد   شب، راهی کوچه‌ها شدم همه جا به دنبال تو گشتم […]

دو شعر از عیدی نعمتی برای سعید سلطانپور در پهنه ی ایران استبداد زده ، سعید سلطان پور یک تن از آن انقلابیون جان بر کف بود که در واقع نمک زندگی هستند در زمانه ی تاریک زیستن تا زیبایی وُ روشنایی ، شور وُ عشق از یاد نرود . یک تن از صف میلیونی […]

 وقت آن است   شعرهای من در دستم وول می­خورند از سرم سرازیر می­شوند راه­شان را گم می­کنند تا به دست گیج و بی­قرارم برسند و به صدا درآیند   شعرهائی که در دست­های من نهفته است بی­زبان اند بی­تاب اند مثل دست بستۀ تو در روز اعدام   این چنین ام از بی­تابی   […]

فصل عزلت به درازا بِکِشید آفتاب در شهر جان می ریزد، کوه در زیر آبیِ آسمان شور “رِک بیچ”، ساحل لختی ها آن پائین، تن های عریان به بوسه می خواند. من نمی دانم. هیچ نمی دانم شوقی نیست فصل عزلت به درازا بِکِشید من پُرَم از تپش دل؟ از شراب در رگ، از قبضِ […]

مرگ دریاچه یکبار در دریاچه‌ی ارومیه شنا کردم همراه با خواهر چارده‌ساله‌ام و دریافتم که دریاچه زنده است که دریاچه حافظه دارد. به آرامی شنا می‌کردیم با سری بیرون از آب مبادا که شوراب به چشم و دهان و بینی‌مان فرورود. آنقدر در آب پیش رفتیم که ساحل پشت سر دیگر دیده نمی‌شد و تنها […]

آغوشِ بازِ عشق   دیوانه­وار عاشق با پیکری که امشب می­سوزد از تب، به اشتیاقِ سوزانِ در برگرفتنت، تا بیایی در رؤیاهایم شاید یکبار دیگر آغوش می­گشایم.   بیرون، آن بالاها بر فراز قله میان لحظه­های خواب و بیداری، ابرها در سوزِ شبانه پاییزی قندیل بسته­اند و دانه­های باران فرو می­چکند درست مانند اشک­های من. […]

ماه ژوییه، تولد گارسیا لورکا ، شاعر بزرگ اسپانیایی از سرشناس ترین اعضای نسلی از شاعران و نویسندگان است که در ادبیات اسپانیا به «نسل ۲۷» مشهور شد. وی در ۵ ژوئیه ۱۸۹۸ میلادی در “فوینته واکه روس” حومه شهر غرناطه به دنیا آمد و در ۱۹ آگوست ۱۹۳۶ در سن ۳۸ سالگی به دست فاشیستهای فرانکو تیرباران شد. سرناد […]

خَلیل جُبران تَرجُمه از: کورُشِ احتشام ********* ستاره‌شناس به زیرِ سایه‌ىِ پرستش‌گاه، من و دوستم مردِ نابینائی را دیدیم نشسته با خویشتن.  و دوستم بگُفتا: “بنْگر دانا ترینِ مردانِ این مُلک را.” من دوستم را رَها کردم و سوىِ مردِ نابینا رفتم و وِى را دُرود گُفتم _ و سخن گفتن آغاز کردیم.  پس از […]

“صورت معمول دربه دری”   دراین کافه دود گرفته خلوت جوابی برای آن پرسش گم شده خواهیم یافت؟ با زنی که می گذرد از آن پایین و نگاه گرسنه‌ی من که می دود میان سینه ی بازش؟ هیچ کس من و  کبوتر سپید ایوان خانه تو را نمی شناسد و سرمایی که از خانه جان […]

کدام حصار را درهم شکسته‌ای   در اشک غلتان کودکی بی پناه تلألو افق سرخ  که ابدیت را هاشور زده است چشمم را می‌زند.   از چشمان کوچک‌اش جهان در عمق وجودم گسترده می‌گردد و چکاچک پر پروانه های سرخ‌اش تارهای عنکبوت زشت درونم را به چالش گرفته است.   آوائی در گستره هستی‌ام  موج […]

تماشاگری در قطار پورتلند در قطار پورتلند سر ایستگاه هالیوود خون فواره می‌زند. “اگر یکی از آن دو دختر حجاب نداشت و دیگری سیاه نبود شاید آن سفیده به آنها فحش نمی‌داد.” “اگر یکی از آن سه میانجی روزنامه می‌خواند و دو تای دیگر: پیامک شاید آن دیوانه به آنها کارد نمی‌زد.” “خود خواسته بودند.” […]