پارادوکس “نوستالژی” در محسن نامجو در بابِ سخنرانی، و پرسش و پاسخِ محسن نامجو در ونکوور (۱)   مهین میلانی ” از ناسیونالیسم متنفرم. ولی حرف ناسیونالیستی می زنم. نوستالژی رو رد می کنم. ولی در تمنایش هستم”   این بار یک هنرمند از گروگان گیری می گوید. از نوستالژی دور و یا مخربِ ساختگیِ، […]

  یادی از میرزاده عشقی محمد امین محمدپور محمد رضا میرزاده عشقی در سال ۱۲۷۲ ه. ش در همدان متولد شد. در آموزشگاه های الفت و آلیانس به تحصیل فارسی و فرانسه به تحصیل پرداخت و در تجارتخانه بازرگانی فرانسوی به مترجمی اشتغال داشته است. سپس به تهران و اصفهان و رشت سفر کرد ولی […]

بیستمین سالگرد قتل‌های موسوم به «قتل‌های زنحیره‌ای»!      بهرام رحمانی bahrama.rehmani@gmail.com     پس از گذشت بیست سال، هنوز جعبه سیاه قتل‌های زنجیره‌ای به صورت شفاف و کامل رمزگشایی نشده است. از اسلحه، چاقو و طناب گرفته تا اسید، دست‌کاری ماشین، انفجار گاز و تزریق آمپول هوا، همه نوع روشی برای کشتن به‌کار برده شده […]

مزایای تبعید   امیل سیوران برگردان: شهروز رشید   به ناحق از تبعید شدگان تصویر انسانی ساخته می‏شود که انصراف می‏جوید، در تیره‏بختی خود پناه می‏گیرد و خود را حذف و تسلیم موقعیت ویران خود می‏کند. با دقتی بیشتر در او می‏توان سرخورده‌ای خشمگین‌، فاتحی تلخ را کشف کرد. هر چه بیشتر از ما سلب […]

شعری از اسماعیل خوئی به پیشِ رو، پُلِ رنگین کمانکی دارم   هنوز در تنِ فرسوده جانکی دارم: برای رنج کشیدن توانکی دارم. ولی،نه! جانکِ من خود گریزگاهِ من است: در آن، برای دلِ خود، جهانکی دارم. در آن، در آن سوی این آسمانه ی کوتاه، زلال، چون دلِ خود، آسمانکی دارم. در آن، چو […]

دوست بسیار عزیز و بدبختانه بسیار نادیده بلکه هیچ نادیده ی من، آقای فرداد عزیز، علی جان دست شما درد نکند که با همه ی گرفتاریهای دیگر، و بی هیچ چشمداشتی، برای وبسایت کانون نویسندگان ایران (در تبعید) هم وقت می گذارید و آن را برای کسانی چون من به تفرجگاهی چشمنواز تبدیل کرده اید […]

کجایی؟ ای با من و  من در پی ات  گُم در خیال!      دست پیاله میکنیم و  هی می نوشیم  گویی ابر می داند  ما کاتبان تابستان های عطش ایم شاعران تابستان های رگبار که با کوله باری سنگین از دیوان شقایق ها آواره ی جهانیم. تشنه ازهول بیابیان سودایی یک لحظه دیدارت دست […]

گفتگو با یک سگ آلمانی  هوشنگ وحیدی مترجم: گلمراد مرادی   مانند هر روز پشت میز کار و صندوقم برای دریافتی وجه بلیط که در راهرو سالن سخنرانی بزرگی قرار داشت، نشستم. امروز نیز همانند دیگر روزهای یکنواخت پیشین بود، اما امروز تنها فرقی که با روزهای قبلی داشت، آن بود که یک سخنرانی جالب […]

برگرفته از: http://www.dowlatabadi.net این مقاله نخستین بار در نشریه آرش شماره ۴۱-۴۰ چاپ شد. در آن زمان سردبیر مجله آدینه، فرج سرکوهی، در سفری به اروپا، مبحث تبادل فرهنگی را به میان کشید و مدیر مسؤل مجله آرش، پرویز قلیچ خانی نیز به همین مناسبت و به رسم غربیها پرونده ای در شماره ۳۹- ۴۰ […]

در پیوند با شعر خوئی عزیز («دو سعید»)   عجیب شعر عزیزت به دل نشست، ای دوست! که یادِ دوست کند همچو باده مست، ای دوست! بویژه یادِ عزیزِ سعید اگر باشد که مرگ او دلِ ما هر دو را شکست، ای دوست! چه شاعری و چه مرگی! صدای میرایش چه زنده بود در آن […]

  شعری از اسماعیل خوئی دو سعید   دو سعیدند یار و یاورِ من: این یک از دور و آن یکی ازگور. این یکی حالیاست قارّه ای وآن یکی تا همیشه از من دور. داد و حق را دو جنگی ی پیگیر؛ وَ شرف را دو مایه بهرِ غرور. هر دو از عاشقانِ آزادی؛ وَ […]

شاعر قریحه و ابتکار یادداشت احسان یارشاطر احمد شاملو یکی از شاعران برجسته‌ای بود که در دورهٔ درخشانی از شعر فارسی که پس از نیما یوشیج پیش آمد و از جمله فریدون مشیری، نادر نادرپور، مهدی اخوان ثالث، فروغ فرخزاد، سهراب سپهری و چند شاعر دیگر در آن شرکت داشتند نقش برجسته‌ای ایفا کرد و […]

Manuchehr Radin   بازبینی   من همه جا به قتل رسیده ام همه جا خونم پاشیده، می بینی؟ *** روی دیوارها، زیر سفیداب گچ و آهک پنهان کف کوچه خیابان ها روی آجرها، خشت ها و شیشه ها پرده ها کاغذدیواری ها شیروانی ها بام ها زیر بام ها می بینی؟ *** همه جا خونم […]